یک فرش، پوشش کف نساجی است که معمولا شامل یک لایه بالایی از کرک متصل به پشت آن است. کرک به طور سنتی از پشم ساخته شده است، اما از قرن بیستم، الیاف مصنوعی مانند پلی پروپیلن، نایلون یا پلی استر اغلب استفاده می شود، زیرا این فیبر ها ارزان تر از پشم است. کرک معمولا شامل طره پیچ خورده می شود که به طور معمول برای نگهداری ساختار آنها از نظر حرارت استفاده می شود. اصطلاح “فرش” اغلب با اصطلاح “قالیچه” تعویض می شود، اگر چه اصطلاح “فرش” پوشش کف کل خانه را پوشش می دهد، در حالی که “قالیچه” عموما بزرگتر از یک اتاق واحد نیست و معمولا به عنوان بخشی از طبقه نیز نمی شود.
فرش برای مقاصد مختلفی از جمله؛ کاستن پاها ازسرمای یک کاشی سرامیکی یا کف بتونی، ایجاد یک اتاق راحت تر به عنوان یک مکان برای نشستن بر روی زمین (به عنوان مثال هنگام بازی با کودکان یا فرش نماز)، کاهش صدا از پیاده روی (به ویژه در ساختمان های آپارتمانی) و اضافه کردن دکوراسیون یا رنگ به اتاق مورد استفاده قرار می گیرد.
با استفاده از الیاف رنگی متفاوت، می توان از فرش های ساخته شده در هر رنگ استفاده کرد. فرش می تواند انواع مختلفی از الگوها و نقوش مورد استفاده برای تزئین سطح داشته باشد. در سال ۲۰۰۰، فرش ها در موسسات صنعتی و تجاری مانند فروشگاه های خرده فروشی و هتل ها و در خانه های شخصی استفاده می شدند. از سال ۲۰۱۰ به بعد، طیف وسیعی از فرش ها و قالیچه ها در بسیاری از قیمت ها و کیفیت های مختلف موجود می باشد، از فرش های ارزان قیمت و مصنوعی که در کارخانجات تولید می شوند و در ساختمان های تجاری استفاده می شود تا قالیچه های پشمی ارزان و دست ساز که در خانه های خانواده های ثروتمند استفاده می شوند.
درباره این سایت